Ο Στέφανος Μανίκας (14 Απριλίου 1952 – 26 Αυγούστου 2015) ήταν Έλληνας οδοντίατρος και πολιτικός. Υπήρξε γραμματέας της Νεολαία ΠΑΣΟΚ, γενικός γραμματέας Νέας Γενιάς, ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ και βουλευτής και υπουργός του ΠΑΣΟΚ. Γεννήθηκε το 1952 στην Αθήνα με καταγωγή από το Βασιλικό Κορινθίας. Σπούδασε στην Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου συνδέθηκε φιλικά με τους Κώστα Λαλιώτη και Δημήτρη Ρέππα, επίσης μετέπειτα υπουργούς του ΠΑΣΟΚ. Συμμετείχε ενεργά στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα και το 1974, αμέσως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, εκλέχθηκε πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών Οδοντιατρικής. Διετέλεσε γραμματέας της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ από το 1978 ως το 1984.

Είναι ο μακροβιότερος γραμματέας στην ιστορία της οργάνωσης. Από το 1985 ως το 1986 ήταν γενικός γραμματέας Νέας Γενιάς στην κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου (αντικαταστάθηκε από την Μαρία Αρσένη). Υπήρξε γραμματέας Οργανωτικής Πολιτικής το 1989 και γραμματέας Επιστημόνων του Κινήματος από το 1990 ως το 1994. Το 1994 ίδρυσε τον Οργανισμό κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ), του οποίου υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος, μέχρι το 1996. Εκλέχθηκε βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ το 1996 και βουλευτής Α΄ Αθηνών το 2000. Διετέλεσε υπουργός Επικρατείας στην κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη από το 2001 ως το 2003. Στις ευρωεκλογές του 2014 συμπαρατάχθηκε με τη Δημοκρατική Αριστερά. Πέθανε στις 26 Αυγούστου 2015 από καρκίνο.